саян


спадніца з прышыўным ліфам-гарсэтам; састаўная частка народнага жаночага адзення беларусаў Падняпроўя ў 19 - пач. 20 ст. [1]

Шылі з баваўняных ці льняных тканін з вузкімі плечавымі шлейкамі ліфа і глыбокім выразам проймы. Спадніцу звычайна кроілі з 4 полак андарачнай тканіны, ліф-гарсэт - з фабрычнай (аксаміт, сацін, шарсцянка, парча, шоўк). У паўночна-ўсходніх раёнах саяны шылі з ільняных пярэстатканых ці маляўніча-набіваных тканін сіняга ці блакітнага колеру. Апраналі паверх кашулі і падпяразвалі вузкім поясам. На Беларусь саян трапіў, відаць, з Заходняй Еўропы, дзе быў верхнім адзеннем феадальнай знаці і духавенства ў 16-18 ст. (шылі з аксаміту, парчы, сукна пераважна чорнага, сіняга, шэрага колераў; складаўся з 2 частак - шчыльнага ліфа з лямкамі або кароткімі рукавамі і фалдзістага нізу). Сустракаецца ў адзенні рускіх, украінцаў (сарафан). М.Ф.Раманюк [1]


апошняе абнаўленне: 24.07.2014

матэрыял падрыхтаваны: mod-no.com

у матэрыяле выкарыстана літаратура:

аўтар: [1] "Беларуская энцыклапедыя" у 18 т. - Мн.: БелЭн, 1996