аксаміт

Слова ўзыходзіць да арабскага "барракан" - "род чорнай адзежы", у рускую мову прыйшло з нямецкай (Barchent). Ткалі яго з дзвюма ніткамі асновы, адну з якіх навівалі на пруток (металічны ці драўляны), атрымліваліся пяцелькі, іх разразалі - утвараўся ворс. Даўжыня ворса залежала ад таўшчыні прутка. Аксаміты з неразрэзаннымі пяцелькамі зваліся пяцельчатымі. Рытыя аксаміты мелі гладкі атласны фон і ўзор з ворса. Дваеморхія мелі фон з кароткім ворсам, а ўзор - з доўгага. У 1954 годзе за адзін аршын аксаміту венедзіцкага гладкага (венецыянскага) плацілі адзін рубель. У XVII стагоддзі аксаміт сталі выпрацоўваць у Маскве. Ужо ведалі папяровы аксаміт - бархацель (пазней яго назвалі плісом). У аксаміту залатнога ўвесь фон быў затканы залатой ніткай, а ў аксамічанага - узор выконваўся пяцелькамі залатой ніткі. Цікаўная дэталь: у нямецкай мове словам Barchent пазначаецца насамрэч не аксаміт, а бязь. [1]