Удзельніцы "Miss Supranational 2013": пра конкурс, пра Беларусь, пра сябе

У эксклюзіўным інтэрв'ю для партала "Модныя ножкі" удзельнічаюць: Ксенія Ліхачова з Эстоніі, Дзіяна Кубасава з Латвіі, Саміра Акманава з Азербайджана і Яна Дубнік з Расіі.

— Вашы ўражанні аб конкурсе "Miss Supranational 2013"?

Ксенія Ліхачова:

— Па праўдзе кажучы, маё меркаванне аб конкурсе "Miss Supranational 2013" вельмі рознабаковае. З аднаго боку мне конкурс спадабаўся, з іншага боку не вельмі. Пачну з таго, што мне спадабалася Беларусь: культура проста выдатная, людзі прыязныя і ветлівыя, прырода – вельмі прыгожая, а на вуліцах чыста і дагледжана. Таксама ўсе дзяўчаты былі цікавымі, за гэты кароткі тэрмін я паспела пасябраваць амаль з усімі: вядома, з кімсьці больш, а з кімсьці менш. Але калі казаць пра мінусы гэтага конкурсу, то гэта вельмі палітычны конкурс.

Дзіяна Кубасава:

— Вельмі цікавы конкурс: шмат розных мерапрыемстваў, экскурсій і падзей. Так як гэта адзін з самых прэстыжных конкурсаў прыгажосці ў свеце, для мяне гэта было вялікім гонарам у ім удзельнічаць.

Саміра Акманава:

— Конкурс "Miss Supranational 2013", першым чынам, уразіў сваім размахам, ён быў арганізаваны на вельмі высокім узроўні. За два тыдні, праведзеныя ў Беларусі, мы, удзельніцы, паспелі пазнаёміцца са славутасцямі розных гарадоў і пераканацца ў гасціннасці жыхароў, якія вельмі цяпло нас сустракалі.

Арганізатары паклапаціліся аб усім, каб мы пачуваліся камфортна, а таксама маглі падрыхтавацца для годнага выступлення на фінале.

Праграма нашага знаходжання ў Беларусі была настолькі цікавай і займальнай, што гэта надавала нам сіл на інтэнсіўных папярэдніх трэніроўках, і мы забывалі пра ўсякую стомленасць.

Асабліва хацелася б адзначыць прыязнасць і спагадлівасць удзельніц. У кожнай удзельніцы была магчымасць распавесці пра сваю краіну і яе культурных традыцыях. За час конкурсу мы зблізіліся, раставацца адзін з адным і пакідаць пазітыўную атмасферу свята прыгажосці зусім не хацелася. Суцяшэннем для нас было тое, што мы везлі з сабой незабыўныя ўражанні.

Яна Дубнік:

— Конкурс мне вельмі спадабаўся. Гэта былі адны з лепшых дзён у маім жыцці! У мяне з'явіліся новыя сябры з усяго свету, я даведалася пра іх культуру! Гэтыя цудоўныя ўспаміны прыводзяць мяне ў захапленне і адначасова ў смутак ад думкі, што ўсё гэта скончылася... Я вельмі па ўсіх сумую!

— Якое мерапрыемства конкурсу Вам больш за ўсё спадабалася?

Ксенія Ліхачова:

— Больш за ўсё мне спадабаўся тур па Беларусі, я была вельмі рада павандраваць, спазнаць штосьці новае. Самае вялікае ўражанне на мяне зрабіла Белавежская пушча.

Дзіяна Кубасава:

— Больш за ўсё мне спадабаўся, вядома, сам фінал: гэта велізарная сцэна, нашы прыгожыя ўборы і цікавая харэаграфія.

Саміра Акманава:

— Адным з самых яркіх выступленняў на конкурсе быў выхад ў нацыянальным касцюме, у якім я прадэманстравала як сам касцюм нашага мадэльера Гюнэль Бейбутавай, так і элементы азербайджанскага нацыянальнага танца.

Яна Дубнік:

— Больш за ўсё мне спадабалася ў Лідзе, я там пабывала на княжым вяселлі, навучылася страляць з лука і трохі фехтаваць.

— Што для Вас асабіста ў конкурсе было самым складаным?

Ксенія Ліхачова:

— Самае складанае для мяне – гэта ўставаць па раніцах, заўсёды хацелася паспаць даўжэй, цяжка было прачынацца.

Дзіяна Кубасава:

— Для мяне самым складаным быў ранні ўздым раніцай. Я прывыкла спаць уначы не меней 8 гадзін, а на конкурсе практычна не атрымоўвалася выспацца. Усе экскурсіі, мерапрыемствы ці рэпетыцыі былі дапазна, а раніцай уставаць неабходна было рана.

Яна Дубнік:

— Самым складаным было развітвацца з усімі. За гэты кароткі прамежак часу мы сталі адной сям'ёй.

— Хто Вас падтрымліваў на конкурсе "Miss Supranational 2013"?

Ксенія Ліхачова:

— За час конкурсу я ўвесь час сазвоньвалася з братам. Ён заўсёды імкнуўся мяне маральна падтрымаць. На сам жа фінал мяне прыйшла падтрымаць мая даўняя сяброўка – Анастасія Пагранічная, Другая Віцэ-міс конкурсу "Міс Беларусь 2012", а таксама "Miss International Беларусь 2012". Дзякуй ёй вялікае, было вельмі прыемна яе ўбачыць.

Дзіяна Кубасава:

— Мяне вельмі падтрымлівала мая сям'я. Мы часта звязваліся па Skype. І калі станавілася сумна - мае родныя ўмелі ўздымаць мне настрой.

Саміра Акманава:

— Мяне, вядома, актыўна падтрымлівала мая сям'я і кіраўнік мадэльнага агенцтва "Fashion Model School" Любоў Гуторава.

Яна Дубнік:

— Мяне падтрымлівалі родныя і блізкія, але і не малую ролю адыгралі людзі, якія пісалі мне ў сацыяльных сетках, не ведаючы мяне! Вялікае дзякуй за гэта, для мяне гэта было вельмі важна.

— Вы задаволены вынікамі конкурсу?

Ксенія Ліхачова:

— Вынікі конкурсу былі вельмі прадказальнымі, а пераможцы, таксама як і топ-20, былі відавочныя яшчэ ў самым пачатку конкурсу. Не сказала б я, што задаволена вынікамі. Але, пераможцаў не судзяць.

Дзіяна Кубасава:

— Так, канкурэнцыя была вельмі жорсткая: вельмі шмат не толькі прыгожых, але і добра падрыхтаваных і разумных дзяўчынак. Я вельмі рада, што патрапіла ў дваццатку лепшых. А Mutya - дзяўчынка, якая выйграла, - сапраўды годная кароны!

Яна Дубнік:

— Ну, вядома, я не задаволена вынікамі... І толькі рада за першае месца, яна (пераможца "Miss Supranational 2013" Mutya Johanna Datul – заўв. рэд.) сапраўды годная перамогі.

— Вы разглядаеце магчымасць удзелу ў іншых конкурсах прыгажосці? Калі так, то ў якіх?

Ксенія Ліхачова:

— Конкурс "Miss Supranational 2013" для мяне ўжо не першы, а мой чацвёрты сусветны конкурс прыгажосці. На гэтым тыдні я еду прадстаўляць Эстонію на конкурсе "Miss Bikini Universe 2013" у Кітаі, а што будзе далей – жыццё пакажа.

Дзіяна Кубасава:

— Так, конкурсы прыгажосці - гэта мая залежнасць. Гэта так класна! Так шмат уражанняў за гэтыя некалькі тыдняў, а таксама гэта новы вопыт і новыя знаёмствы. На гэтым тыдні я адпраўляюся ў Кітай на конкурс "Miss Bikini Universe 2013". А наогул, мая самая вялікая мара - прыняць удзел у конкурсе "Міс Сусвет".

Яна Дубнік:

— Так, вядома, разглядаю магчымасць удзелу ў іншых конкурсах і праектах. Ёсць мара паспрабаваць сябе ў ролі актрысы.

— Якім Вы бачыце сваю будучыню?

Ксенія Ліхачова:

— Ведаеце, мне вельмі цяжка цяпер адказаць на гэта пытанне, паколькі я не люблю казаць пра свае планы загадзя. Хутчэй за ўсё, мая будучыня не будзе звязана з мадэльным бізнесам і конкурсамі, я лічу, што маё сённяшняе захапленне – гэта ўсяго толькі часова.

Дзіяна Кубасава:

— Я думаю, што ў мяне будзе свой бізнэс і вялікая, шчаслівая сям'я.

Яна Дубнік:

— Я не жадаю загадваць, якой будзе мая будучыня, але я зраблю ўсё, каб яна была шчаслівай.

— Вы раней бывалі ў Беларусі?

Ксенія Ліхачова:

— Не, нажаль, раней я ніколі не была ў Беларусі. Але, паколькі мне вельмі спадабалася краіна, я ўпэўнена, што вярнуся яшчэ не адзін раз, тым больш, калі ў мяне ёсць там сябры.

Дзіяна Кубасава:

— Так, але, нажаль, я гэта амаль не памятаю: мне было 3-4 гадкі, калі мы наведвалі маю прабабулю. У мяне шмат сваякоў у Беларусі.

Яна Дубнік:

— Была ў Беларусі да конкурсу.

— Што Вы даведаліся новага пра нашу краіну?

Ксенія Ліхачова:

— Мяне ўразіла наколькі натуральная ў вас ежа. У Еўропе такога не сустрэнеш.

Дзіяна Кубасава:

— Я даведалася шмат новага з гісторыі Беларусі. Мы наведвалі розныя музеі. Вельмі цікава было ў Брэсцкай крэпасці. Але асабліва мне спадабалася беларуская прырода і свежае паветра.

Яна Дубнік:

— Даведалася, што краіна Беларусь - прыгожая і вельмі чыстая і поўная добрых і спагадных людзей!

— Якое архітэктурнае збудаванне ў Беларусі Вас уразіла?

Ксенія Ліхачова:

— Мне вельмі спадабаўся Нясвіжскі замак, а таксама Брэсцкая крэпасць.

Дзіяна Кубасава:

— У Мінску вельмі прыгожая архітэктура, шмат прыгожых дамоў і помнікаў.

Яна Дубнік:

— Мяне ўразіла Нацыянальная бібліятэка.

— Якую страву падчас знаходжання ў Беларусі Вы паспрабавалі ўпершыню?

Ксенія Ліхачова:

— Сунічнае варэнне мяне проста ўразіла. Ніколі ў жыцці яго раней не спрабавала.

Дзіяна Кубасава:

— Наогул, беларуская кухня вельмі падобная на латышскую. Так як ў мяне ёсць беларуская бабуля, маёй самай любімай стравай у дзяцінстве былі дранікі.

Яна Дубнік:

— Першы раз я паспрабавала суп "Халаднік".

— Вы знайшлі ў Беларусі новых сяброў? З кім з удзельніц "Miss Supranational 2013" Вы пасябравалі?

Ксенія Ліхачова:

— Наогул на конкурсе "Miss Supranational 2013" я пасябравала практычна з усімі дзяўчатамі. "Міс Расія", "Міс Беларусь", "Міс Чэхія", "Міс Славакія", "Міс Венгрыя", а таксама "Міс М'янма" былі мне пастаяннай кампаніяй. Мая суседка па пакоі - "Міс Бельгія", ну а больш за ўсё я пасябравала з "Міс Латвіяй" і "Міс Шатландыяй". Дарэчы, менавіта з імі я на гэтым тыдні ўжо ўбачуся ў Кітаі.

Дзіяна Кубасава:

— Я імкнулася пагутарыць і пасябраваць з усімі дзяўчынкамі і магу сказаць, што зараз у мяне сяброўкі ў 80-ці краінах свету! Але больш за ўсё пасябравала з дзяўчынкай з Эстоніі - напэўна, таму што ў нас менталітэт падобны. Таксама больш за ўсё я мела зносіны з дзяўчынкамі з Чэхіі, Славакіі, Венгрыі і Аўстраліі.

Саміра Акманава:

— На конкурсе я найболей цесна мела зносіны з удзельніцамі з Расіі, Украіны, Аўстраліі, Беларусі, Турцыі, а з дзяўчынай з Малдовы тры тыдні жыла ў адным пакоі.

Яна Дубнік:

— Больш за ўсё пасябравала з дзяўчынкамі з Беларусі, Украіны, Азербайджана і Малдовы.

— Якія словы на беларускай мове Вы ведаеце?

Ксенія Ліхачова:

— "Бульба". Я гэта слова ведаю ўжо даўно. Калі казаць па праўдзе, то на беларускай мове з намі не размаўлялі, выкарыстоўвалася або руская, або англійская мова.

Дзіяна Кубасава:

— Нажаль, я вывучыла толькі чатыры фразы: "Вітаю", "Смачная есці", "Я цябе кахаю", "Дзякуй". Але абяцаю, што калі прыеду ў Беларусь наступны раз, вывучу больш!

Яна Дубнік:

— Ведаю такія вось словы: "Дзякуй" - гэта "Спасибо", "Смачна есці" - гэта "Приятного аппетита", "Цукерка" - гэта "Конфета", "Бульба" - гэта "Картошка".

— Вы жадаеце прыехаць у Беларусь яшчэ раз? Калі ды, то з якой мэтай і што жадалі б наведаць?

Ксенія Ліхачова:

— Вельмі хацелася б даўжэй паглядзець Беларусь і асабліва Мінск. Я ўпэўнена, што па хуткім часе я вярнуся.

Дзіяна Кубасава:

— Вядома, я вельмі жадала б! Я думаю, што ў мяне ў Беларусі засталіся сябры з тэлеканала АНТ - арганізатара конкурсу. Можа быць хутка наведаю іх, ці, спадзяюся, яны запросяць мяне паўдзельнічаць у якой-небудзь тэлеперадачы. Бо Беларусь і Латвія знаходзяцца вельмі блізка адзін ад аднаго!

Яна Дубнік:

— Я абавязкова яшчэ вярнуся ў Беларусь да маіх сяброў!

— Ксенія! У Вас ужо ёсць досвед удзелу ў міжнародных конкурсах прыгажосці. На Ваш погляд, чым адрозніваюцца "Міс Зямля 2011", "Miss International 2012" і "Miss Supranational 2013"?

Ксенія Ліхачова:

— Гэта вельмі розныя конкурсы.

"Міс Зямля" – гэта экалагічны конкурс. Дзяўчына, якая прадстаўляе сваю краіну павінна быць не толькі прыгожай, яна павінна мець свой экалагічны праект, які прапагандуе ў ходзе самога конкурсу. На гэтым конкурсе больш "натуральных" дзяўчат. Дзяўчаты выкарыстоўваюць эка-прадукты, і многія, як і я, вегетарыянкі. Канкурсанткі саджаюць дрэвы, азеляняюць прыроду. Дарэчы, працягваюць гэта рабіць і пасля конкурсу.

Конкурс "Miss International" накіраваны аб'яднанне краін. Ён накіраваны на тое, каб паказаць людзям, што толькі з дапамогай міру чалавецтва зможа дамагчыся шчаслівага жыцця і гармоніі. Падчас конкурсу дзяўчаты наведваюць дзіцячыя дамы, дамы састарэлых людзей, займаюцца дабрачыннасцю, дапамагаюць добраахвотніцкім арганізацыям.

"Miss Supranational" прапагандуе сябе як сапраўдны конкурс прыгажосці. Гэта больш "мадэльны" конкурс, на якім галоўнае - мець прыгожую знешнасць і быць прыкладам для пераймання ў сваёй краіне.

— Дзіяна! У Вас вельмі вялікі вопыт удзелу ў міжнародных конкурсах прыгажосці. А на Ваш погляд, чым адрозніваюцца ўсе гэтыя конкурсы адзін ад аднаго?

Дзіяна Кубасава:

— Усе конкурсы вельмі розныя: і краіна правядзення, і арганізацыя конкурсу, і менталітэт мясцовых жыхароў, і нават ежа адрозніваюцца! І, вядома, удзельніцы кожны раз розныя!

— Пасля завяршэння фінальнага шоу "Miss Supranational 2013" мы заўважылі слёзы на Вашых вачах. Дзіяна, якія Вашы перажыванні ці эмоцыі іх справакавалі?

Дзіяна Кубасава:

— Я ўдзельнічала ў шматлікіх конкурсах, але ўпершыню мая сям'я прыехала мяне падтрымаць. Калі мае родныя падарылі кветкі і павіншавалі, я не змагла ўтрымаць слёзы! Гэта мерапрыемства зблізіла мяне з маёй сям'ёй. Я магу з упэўненасцю сказаць, што дзень фіналу конкурсу стаў адным з самых шчаслівых дзён у маім жыцці!

І, вядома, шмат эмоцый было ад разумення, што з дзяўчынкамі мы вельмі моцна пасябравалі - тры тыдні, дзень і ноч, мы былі разам. У тое імгненне не верылася, што ўсё так хутка скончылася, што мы ўсё раз'язджаемся ў розныя краіны свету, а з большасцю з дзяўчынак ніколі ў жыцці мы больш не ўбачымся...